CRI eta lumenak ulertzeko

Kolore-zientziaren beste alderdi askotan bezala, argi-iturri baten potentzia-banaketa espektralera itzuli behar dugu.
CRI kalkulatzeko, argi-iturri baten espektroa aztertu eta, ondoren, proba-kolore lagin multzo batean islatuko litzatekeen espektroa simulatu eta alderatzen da.
CRI-k eguneko argiaren edo gorputz beltzaren SPD kalkulatzen du, beraz, CRI altuago batek adierazten du argi-espektroa eguneko argi naturalaren (CCT altuagoak) edo halogeno/goritasun argiaren (CCT baxuagoak) antzekoa dela.

Argi-iturri baten distira bere argi-irteeraren bidez deskribatzen da, lumenetan neurtzen dena. Distira, berriz, erabat gizakiaren eraikuntza da! Gure begiek sentikorrenak diren uhin-luzerek eta uhin-luzera horietan dagoen argi-energiaren kantitateak zehazten dute. Uhin-luzera ultramore eta infragorriei "ikusezin" deitzen diegu (hau da, distirarik gabe), gure begiek ez dituztelako uhin-luzera horiek hautematen diren distira gisa "hartzen", zenbat energia duten kontuan hartu gabe.
Argitasunaren funtzioa.

XX. mendearen hasieran zientzialariek giza ikusmen-sistemen ereduak garatu zituzten distiraren fenomenoak nola funtzionatzen duen hobeto ulertzeko, eta horren atzean dagoen oinarrizko printzipioa argitasun-funtzioa da, uhin-luzeraren eta distiraren pertzepzioaren arteko erlazioa deskribatzen duena.

Kurba horiak funtzio fotopiko estandarra adierazten du (goian)
Argitasun-kurbak 545-555 nm artean du gailurra, limoi-berde koloreko uhin-luzera tarteari dagokiona, eta azkar jaisten da uhin-luzera altuago eta baxuetan. Garrantzitsua da argitasun-balioak oso baxuak izatea 650 nm-tik gora, eta hori kolore gorriaren uhin-luzerari dagokio.
Horrek esan nahi du kolore gorriaren uhin-luzerak, ezta urdin ilunaren eta bioleta koloreen uhin-luzerak ere, ez direla eraginkorrak gauzak distiratsu agertzeko. Berdearen eta horiaren uhin-luzerak, berriz, dira eraginkorrenak distiratsu agertzeko. Horrek azal lezake zergatik ikusgarritasun handiko segurtasun-txalekoek eta nabarmentzaileek normalean kolore horiak/berdeak erabiltzen dituzten beren distira erlatiboa lortzeko.
Azkenik, argitasun-funtzioa eguneko argi naturalaren espektroarekin alderatzen dugunean, argi geratu beharko litzateke zergatik CRI altua, batez ere gorrientzako R9, gatazkan dagoen distirarekin. Espektro osoagoa eta zabalagoa ia beti da onuragarria CRI altua lortzeko, baina berde-horiaren uhin-luzera tartean zentratutako espektro estuagoa izango da eraginkorrena argitasun-eraginkortasun handiagoa lortzeko.

Kolorearen kalitatea eta CRI ia beti lehentasun txikiagokoak dira energia-eraginkortasunaren bilaketan, arrazoi honengatik. Egia esan, aplikazio batzuk, hala nolakanpoko argiztapena, eraginkortasunari koloreen errendatzeari baino garrantzi handiagoa eman diezaioke. Bestalde, inplikatutako fisikaren ulermena eta estimua oso erabilgarria izan daiteke argiztapen instalazioetan erabaki informatuak hartzeko.